روز عرفه، روز رویش گلستان رحمت، روز نگین انگشتری ذی الحجه و روز دعا و استجابت دعا است.
***
روز عرفه، روز اشک و ناله، روز حسین و حسینی شدن و روز شکستن بت های درون است.
***
روز عرفه، روز بریدن از خاک و پیوند با افلاک و روز توسل به مقام ربوبیت حضرت حق است.
***
روز عرفه، روز رسیدن به غایت آمال عارفان و روز همجواری با عرش الهی است.
***
عرفه روزی است که خدا درهای مغفرت و بخشش و رحمتش را بر روی بندگان خود آنان می گشاید.
***
روز عرفه، روزی است که حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و اطاعت خود دعوت کرده و از آن سوی سفره جود خود را برای آنها گسترانیده است.
***
روز عرفه، روزی است که در‌های آسمان را برای پذیرش تضرع‌های عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس الهر می‌گشایند .
***
روز عرفه ، روز نیایش و روز بارش چشم های خاکیان بر شما آسمانیان مبارک باد و التماس دعا در لحظات قشنگ خلوتتان
***
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود. آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است.
***
می‎خواهم در ابری‎ترین لحظه‎ها فریاد بزنم و از باران عرفه سیراب شوم.
***
روز عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است.
***
در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می نشینیم، در روز عرفه که سجاده ای به وسعت هستی گسترده است.
***
خدایا! آن‌گاه که جان ها و اندیشه ها از نسیم فرح‌بخش نام و یادت سرشار است، بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصیت شست‌وشو دهیم.
***
در روز عرفه، دست های خود را به سوی آن بی نیاز بالا می بریم و پیوسته دعا می کنیم: خدایا! غروب این روز را با غروب گناهانمان یکی گردان.
***
روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، خجسته باد.
***
در روز عرفه، به عرفان خالص خدایی بازمی گردیم و نگاه عاشقان را برای همیشه به آسمان بندگی پیوند می زنیم.
***
 
آیا در رؤیاهایتان، سبکبالی و لذت پرواز روح را احساس کرده اید؟ عرفه، رؤیایی است که به حقیقت می پیوندد.
***
عرفه، روز بازگشت است؛ بازگشت به آغوش مهربان خدا. عرفه، روزی است که ناامیدی از درگاه خدا رخت برمی بندد.
***
سلام بر عرفه که جانمان را به رایحه و خنکای نسیم نوازش می دهد.
***
خدایا از اعماق وجودم تو را صدا می‌زنم و از تو یاری می‌خواهم ای رحمت کننده و ای گشایش‌گر
***
خدایا! کمکم کن تو را به خاطر خودت دوست داشته باشم، نه به خاطر خودم و نه به خاطر ترس از عذاب آخرت.
***
الهى بحق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده.
***
الهى راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر.
***
الهى چگونه خاموش باشم که دل در جوش و خروش است و چگونه سخن گویم که خرد مدهوش و بیهوش است.
***
الهى ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى و ما همه هیچکاره ایم و تنها تو کاره اى.
***
الهى چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.
***
الهى آن خواهم که هیچ نخواهم.
***
الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.
***
الهى از نماز و روزه ام توبه کردم بحق اهل نماز و روزه ات توبه این نا اهل را بپذیر.
***
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باش و این گوید زود باش.
***
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى.
***
الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى.
***
الهى اگر ستار العیوب نبودى ما از رسوایى چه مى کردیم.
***
الهى اثر و صنع توام چگونه بخود نبالم.
***
الهى کلمات و کلامت که اینقدر شیرین و دلنشین اند خودت چونى.
***
الهى خنک آن کس که وقف تو شد.
***
الهى اگر گلم و یا خارم از آن بوستان یارم.
***
الهى دیده از دیدار جمال لذت میبرد و دل از لقاى ذوالجمال.
***
الهى اگر بخواهم شرمسارم و اگر نخواهم گرفتار.
***
الهى دولت فقرم را مزید گردان.
***
 
الهى اگر عنایت تو دست ما را نگیرد از چهل ها چله ما هم کارى برنیاید.
***
الهى خوشا آنانکه همواره بر بساط قرب تو آرمیده اند.
***
الهى خوشا آندم که در تو گمم.
***
الهى از خواندن نماز شرم دارم و از نخواندن آن شرم بیشتر.
***
الهى در بسته نیست ما دست و پا بسته ایم.
***
الهى آنکه سحر ندارد از خود خبر ندارد.
***
الهى هر چه پیش آمد خوش آمد که مهمان سفره توایم.
***
الهى از من آهى و از تو نگاهى.
***
الهى تو را دارم چه کم دارم پس چه غم دارم.
***
الهى تا تو لبیک نگویى کجا من الهى گویم.
***
الهى همین قدر فهمیده ام که خدا است و دارد خدایى مى کند.
***
الهى چه عزیز است او که تو او را خواهی ور بگریزد او را در راه آریی.
***
الهی شناخت تو ما را امان و لطف تو ما را عیان.
***
کریما! گرفتار آن دردم که تو درمان آنی بنده آن ثنایم که تو سزای آنی.
***
الهی! در جلال، رحمانی؛ در کمال، سبحانی؛ نه محتاج زمانی و نه آرزومند مکانی؛ نه کس به تو ماند و نه به کس مانی؛ پیداست که در میان جانی، بلکه زنده به چیزی است که تو آنی.
***
الهی! دیگران مست شرابند و من مست ساقی. مستی ایشان فانی است و از من باقی.
***
الهی! با بهشت چه سازم و با حور چه بازم؟ مرا دیده ای ده که از هر نظری بهشتی سازم.
***
الهی! نَفَسی ده که حلقه بندگی تو در گوش کند و جانی ده که زهرِ حکمت تو نوش کند.
***
الهی! محبت تو گلی است، محنت و بلا خار آن؛ آن کدام دل است که نیست گرفتار آن؟
***
الهی! در دلِ دوستانِ تو، نور عنایت پیداست و جان ها در آرزوی وصال تو حیران و شیداست. چون تو مولا که راست؟ و چون تو دوست کجاست؟
***
خدایا! مرا شاکر و صابر گردان و مرا در چشم خویش خوار و در نظر مردم بزرگوار گردان .
***
خدایا! در همه کارها عاقبت ما را به خیر کن و ما را از خواری دنیا و عذاب آخرت نگهدار .
***
خدایا! مرا به علم توانگر ساز و به حلم زینت بخش و به تقوا عزیز کن و به عافیت زیبایی ده .
***
خدایا! از زوال نعمت و تغییر عافیت و غضب ناگهانی و همه چیزهایی که مایه ناخشنودی توست به تو پناه می‌برم .
***
خدایا! از اخلاق بد و اعمال بد و هوس‎های بد و مرض‎های بد به تو پناه می‌برم .
***
خداوندا! یک لحظه مرا به خودم واگذار مکن و چیزهای خوبی که به من بخشیده‌ای، از من باز مگیر.